Ջոկում ե՞ք` ինչ է եղել: Սևանից «դին» են բերել` ահագին ժողովրդով: Կառավարության մոտ նրանց են սպասել անհնազանդները:

Հայաստանի լրատվական դաշտում, ցավոք, որոշ լրագրողներ, առանց կարմրելու, լրագրությունը հոգեբանական առումով խառնում են աշխարհի «հնագույն» մասնագիտության հետ։ Ասվածի վառ օրինակներից մեկը վերջերս 27-ամյա օդաչու Դավիթ Հայրապետյանի` վաստակաշատ օդաչու, ՀՀ նախագահի օդանավի հրամանատար Գրիգորի Հայրապետյանի որդու մահվան շուրջ պտտվող սուտ լուրերն էին։

Մեր վիրտուալ կյանքը առանձնապես չի տարբերվում իրականից, քանի որ առաջինը երկրորդի անդրադարձն է ընդամենը, օրինակ, սկսած Ֆեյսբուքում ընտրողաբար հայտնված լուրերից, վերջացրած անհատական տրամադրություններով: Ահա թե ինչ հետաքրքիր նյութեր հայտնաբերեցի մեկ օր «ֆեյս»-ում չլինելուց հետո:

Հասարակությանը պետք չէ խաբել խոստումներով, թե իշխանափոխության դեպքում ամեն ինչ դեպի լավն է գնալու: Հասարակությանը պետք չէ զրկանքների գնալու կոչեր անել, որովհետև մեր հասարակության ազնիվ հատվածն արդեն քառորդ դար է, ինչ զրկանքներ է կրում, իսկ պտուղները ճաշակում են սրիկաները: Հասարակությանը պետք չէ մոլորեցնել անիրական, անհող գաղափարներով, որովհետև դրանց ոչ ոք այլևս չի հավատում:

Աշխարհում ամենահարուստ մարդկանց թվով առաջինը Տոկիոն է: Նման ուսումնասիրություն իրականացրել է բրիտանական WealthInsight ընկերությունը: Տոկիոյում են ապրում ամենաշատ միլիոնատերերը` շուրջ 461 հազար: Երկրորդ տեղը զբաղեցնում է Նյու-Յորքը, որտեղ ապրում են 389 հազար միլիոնատերեր: Այս քաղաքը զիջում է Տոկիոյին միայն այն բանի համար, որ նյույորքցի շատ հարուստներ նախընտրում են մշտապես բնակվել փոքրիկ քաղաքներում, ասենք, Գրինվիչում, որտեղ ապրում են 350 միլիոնատերեր:

Շաբաթվա ուշագրավ հայտարարությունը ՀՀ-ում ԱՄՆ-ի դեսպան Ջոն Հեֆերնինն է՝ հայաստանյան վերջին ընտրությունների և ընդդիմության առնչությամբ: Հետաքրքիրն այն է, որ պարոն Հեֆերնը կենտրոնացել է ընդդիմության վրա, և նրա գնահատականներն էլ վերաբերում են հենց ընդդիմությանը:

Անկախացած Հայաստանում, երբ սովետամերժ տրամադրությունները ոչ միայն թարմ էին, այլև կատաղի, շատ փողոցների անուններ փոխվեցին, Լենինի արձանը հանվեց ու նույնիսկ մայիսի 9-ը, որպես հաղթանակի տոն, վերացավ պաշտոնապես: Հայրենական պատերազմի վետերաններն ընդվզեցին, թեև նրանց ընդվզոցը իրենց ներսում էր` իրենց երազած անկախ Հայաստանում օրացույցներից ջնջեցին իրենց բաժին հաղթանակի օրը որպես տոն: Իմ լավ բարեկամուհի տիկին Վերգուշը` Վերգինե Ավետիսյանը, ում 17-ը լրացել էր պատերազմի դաշտում` ռմբակոծության տակ, և ով մինչև Ռումինիա էր հասել, ուներ մեդալներ, շքանշաններ, ամեն տարվա մայիսի 9-ին հաղթանակի օրվա միջոցառումների պատվավոր հյուրն էր: Երբ ասվեց, որ դա հայերի պատերազմը չի եղել, այլ Սովետական Միության, նեղվում էր. «Ախր դա իմ կյանքն է, իմ պատմությունն է, ոնց են մոռանում, որ մենք կռվեցինք»: Տիկին Վերգինեն արդեն ողջ չէր, երբ Մայիսի 9-ը, որպես հաղթանակի տոն, վերականգնվեց:

Չիլիում բողոքի հերթական ալիքն է բռնկվել վճարովի կրթության դեմ։ Տասնյակ հազարավոր ուսանողներ երթեր են կազմակերպել երկրի խոշոր քաղաքներում։ Մայրաքաղաք Սանտիագոյում տեղի են ունեցել բախումներ ոստիկանության հետ։

Թեև ընտրություններն արդեն հետևում են, ընտրակաշառքի ակնկալիքները ևս, բայց մարդիկ դեռ ընտրակաշառքի արդյունքում ձեռք բերած գումարներն են հաշվում, ում «քցեցին», ում «խաթեր» ձայն տվեցին և այլն:

Ֆրանսիացիների ավելի քան 76 տոկոսը դժգոհ է նախագահ Ֆրանսուա Օլանդի քաղաքականությունից, ով նախագահական ընտրություններում հաղթել է մոտ մեկ տարի առաջ։ Այդ մասին վկայում են երկրում անցկացված սոցիոլոգիական հարցումները։ Ֆրանսիայի դեռևս ոչ մի նախագահ ընտրվելուց 1 տարի անց չի ունեցել այսքան ցածր վարկանիշ հանրության շրջանում, նշում են լրագրողները։